Zacznę od rysunków. Są bardzo dobre. Gość odwalił kawał dobrej roboty. Ale nie dogadali się ze scenarzystą i przesadzili z ilością bohaterów. Przy tym stylu rysowania, gdzie nie ma aż takich niuansów w prezentowaniu świata przedstawionego twarze zlewają się do tego stopnia, że kompletnie czytelnik gubi się w fabule. Rytm opowieści jest bardzo nierówny. Raz powoli, a raz galopada zdarzeń i migających postaci. Chyba w pewnym momencie za bardzo pokusili się na akcję i to ich zgubiło. Ale samo wydanie edytorskie to kawał dobrej roboty. Po lekturze mam tak mieszane uczucia, że nie mam odwagi skrytykować, ale i nie mam wrażania, że mi się podobała ta historia... Wizualnie bomba. Można słać do USA na eksport. Ale jednak treść też ważna i tu już konstrukcja się posypała. Sam pomysł jest OK, ale chyba nie do końca obaj twórcy uzupełniają się. Brak tu chemii pomiędzy scenarzystą i rysownikiem. Mam wrażenie, że scenarzysta nie dopasował się do rysownika i planszy też jakoś chyba nie pomagał komponować. Tak czy inaczej dwie gwiazdki to może wyjątkowo niesprawiedliwa ocena, pewnie i trzy byłyby zbyt surową oceną, lecz nie ma co rozpieszczać artystów, ponieważ osiądą na laurach i klapa.