Rysunek średni. Story na poziomie ale komiks do jednorazowego przeczytania. Polecam tylko dla fanów SF.

Zaczyna się tak, jak większość fabuł Jodorovskiego. Pompatycznie, kosmicznie i śmiertelnie poważnie. Stopniowo jednak zaczynają wkradać się elementy ironiczne, potem satyryczne, czy wręcz komediowe. Wiadomo, że Jodorovski kpi od zawsze z ceremonialności Kościoła. Chciwość kleru, pęd ku wystawnemu życiu, wierze na pokaz zostały sportretowane w doskonale trafnym "krzywym zwierciadle". Same postaci to kukiełki w "zmutowanym" średniowiecznym misterium, czy moralitecie. Jodorovski kpi nawet z własnego uniwersum, gdy topi podniosły ton śmiertelnie niebezpiecznego płatnego zabójcy (jest nawet bardziej "najniebezpieczniejszy w całej galaktyce" od samej Gamory), czyli tytułowego Showman Killera, który z większymi, czy mniejszymi oporami zgadza się na transformację zmiany płci, aby za "złote kublary" odbyć stosunek z umierającym Omnimonarchą... Rysunki są fantastyczne. Mam niestety wrażenie, że scenarzysta, choć płodny, to mało konsekwentny i trzeci tom już stawia na szybkie doprowadzenie opowieści do końca, zatem sama strona graficzna również, moim zdaniem, jest w związku z tym mniej staranna. Niemniej jednak bawiłem się podczas lektury doskonale. To nie kamień milowy, ale pozycja warta zapoznania. Gdy ktoś szuka standardowej opowieści Jodorovskiego, może się zawieść. To nie "Kasta Metabaronów", wszystko raczej tryska kpiną i ocieka ironią. Satyra jest bardziej uwypuklona i ważniejsza od patosu i bombastyczności kosmicznych perypetii bohaterów, którzy ze zdrowym rozsądkiem są na bakier!