Pisałem to nieraz, napiszę znowu. Chociaż „Invincible” reklamowany jest jako najlepsza seria superbohaterska w dziejach komiksu, na pewno nią nie jest. Kirkman to bowiem typowy wyrobnik, rzemieślnik, który nie próbuje być oryginalny ani odkrywczy. Co nie znaczy, że przygody młodego bohatera w jego wykonaniu nie są warte poznania. Wręcz przeciwnie, to kawał dobrego komiksu środka, niewybitnego, niewybijającego się na tle typowego superhero, ale w dobrym stylu odtwarzającego wszystkie jego najważniejsze schematy i motywy.

Odnośnie wcześniejszego komentarza. Invincible dzieli się na dwa etapy: do 4 tomu, gdzie sprawy są dość lokalne i główny wątek jest dopiero lekko zarysowany (do tego momentu to takie 7-8/10) ale potem to już robi się epicko, krwawo i zaskakująco jak na komiksy spójnie, zwłaszcza w kwestii rozwoju postaci (zobacz co zrobią z robotem :) ). Przeczytałem całość w formie kompendiów (3 tomy po ponad 1000 str.) i bardzo mi się podobał. Poniżej wklejam trzy filmy oddające sedno tego komiksu: O tym jak sposób opowiadania, różni się od tego co macie zwykle w komiksach: https://www.youtube.com/watch?v=rGjXEAEVm_k Opinia wyjaśniająca/potwierdzająca skok jakości od 5 tomu: https://www.youtube.com/watch?v=5IbDR039XkI I tutaj po polsku (od 36m30sec): https://www.youtube.com/watch?v=LYZ5K5IScnA&t=36m30s

Kosmiczne potyczki, galaktyczni rebelianci, rządowe tajne zlecenia, młodzieńcze dylematy, miłosne rozterki, czyli Invincible wypisz wymaluj :) Forma zachowana, Ottley dalej zachwyca. Warto !