OPIS

Wybitny gwatemalski pisarz, poeta, eseista, dyplomata i polityk Luis Cardoza y Aragón urodził się 21czerwca 1901 roku w mieście Antigua w Gwatemali. W 1920 roku wyjechał do Paryża, gdzie przez dwa lata studiował medycynę. Pochłonęło go jednak życie paryskiej bohemy i rzucił studia, aby poświęcić się pisaniu wierszy. W Paryżu poznał André Bretona oraz przyszłego noblistę, swojego rodaka, Miguela Ángela Asturiasa. W 1927 roku wydał swój pierwszy tomik wierszy „Luna Park”, napisany pod wpływem surrealizmu. Po powrocie do Gwatemali otrzymał nominację na konsula generalnego w Nowym Jorku, jednak podczas dyktatury prezydenta Jorge Ubico zrezygnował ze stanowiska i wybrał emigrację w Meksyku, gdzie został członkiem Ligi Pisarzy i Artystów Rewolucyjnych (LEAR). Po upadku dyktatury prezydenta Ubico powrócił do Gwatemali; nowy rząd wysłał go w misji dyplomatycznej do Norwegii i Szwecji. W 1945 roku został ambasadorem Gwatemali w Kolumbii, Chile i Francji. Po przewrocie prawicowym w Gwatemali ponownie wyjechał na emigrację do Meksyku, gdzie zarabiał na życie, pisząc artykuły i eseje do czasopisma „El Nacional”. Swoje długie i twórcze życie spędził głównie poza granicami ojczyzny, na wygnaniu bądź w służbie dyplomatycznej. Zmarł w mieście Meksyk w 1992 roku. Pozostawił bogatą twórczość poetycką, wiele esejów, relacji z podróży i artykułów krytycznych. Jego najbardziej znane dzieła to: „Luna Park”, „La Torre de Babel”, „Quinta Estacion”, „El rio: novelas de caballero”, „Miguel Angel Asturias, casi novela”, „Lazaro”. Przez intelektualistów zwany jest „wielkim nieznanym”. „Fez, święte miasto Arabów” (1927) jest jego pierwszą książką przetłumaczoną na język polski.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ