"Utracona miłość" to już czwarta książka autorki i muszę przyznać, że z każdą kolejną, zakochuję się w jej twórczości coraz bardziej. Każda z nich jest wyjątkowa, porusza bardzo ważne tematy, często zmuszające czytelnika do zatrzymania się i refleksji. Po za tym pani Magdalena ma taki przyjemny i łatwy w odbiorze styl, że każdą jej książkę czyta się w tempie błyskawicznym. Strony po prostu przewracają się same. Dokładnie tak samo jest i tym razem. Magdalena Krauze po raz kolejny stworzyła niesamowicie klimatyczną, przepełnioną mnóstwem emocji opowieść o miłości dwojga ludzi. Miłości, której ktoś bardzo chce przeszkodzić. Jednak książka pokazuje nam, żeby nigdy, mimo przeciwności jakie stają nam na drodze do szczęścia, nie rezygnować z czegoś, co jest dla nas ważne. "Utracona miłość" jest uroczą, wzruszającą, ale i bardzo mądrą książką. Dostarcza czytelnikowi mnóstwa niezapomnianych wrażeń, ale przede wszystkim daje nadzieję. Autorka wykreowała naprawdę ciekawych bohaterów, a emocje im towarzyszące są niemalże namacalne. Podczas czytania historii Majki i Michała wielokrotnie na mojej twarzy pojawiał się uśmiech, ale były też łzy. Bardzo podobało mi się to, że książka podzielona jest na dwie ramy czasowe: przeszłość i teraźniejszość. Z początku myślałam, że wydarzenia z przeszłości będą wplatane co jakiś czas, bądź będą tylko krótkim wprowadzeniem do historii, podczas czytania okazało się jednak, że książka podzielona jest jakby na pół. Obie części są tak emocjonujące i wciągające, że nie sposób jest się oderwać od lektury. Godziny spędzone z tą lekturą były bardzo udane, książkę czytało się naprawdę przyjemnie, szybko i z ciekawością. Jeśli lubicie książki Magdaleny Krauze, to jestem przekonana, że i ta Wam się spodoba. Moim zdaniem jest to dotychczas najlepsza książka autorki, co nie oznacza, że poprzednie były złe, bo jeśli mnie śledzicie to wiecie, że podobały mi się wszystkie książki pani Magdy. Ta jednak znajduje w moim sercu szczególne miejsce. Polecam gorąco! https://www.angelika-jasiukajc-blog.pl/2020/10/recenzja-utracona-miosc-magdalena-krauze.html#more

Jest to moje czwarte spotkanie z twórczością Pani Magdy, i uwierzcie mi, jakże było zaskakujące, emocjonalne i napisane z głębi serca. „Kiedy w życiu masz pod górkę i problem goni problem, nawet najpiękniejsze uczucie z czasem umiera.” Majka jest dziewczyną, która jest obarczona wielką odpowiedzialnością. W młodym wieku musi poświęcać się rodzinie, nie ma czasu na wyjścia z przyjaciółmi, wolność i szaleństwo. Jest dziewczyną wstydliwą, biedną i pozbawioną pewności siebie. Kiedy zwraca na nią uwagę przystojny chłopak z bogatego domu, lekarskiej rodziny nie wierzy w swoje szczęście. Oboje zakochują się w sobie do szaleństwa. Ale w życiu nic nie przychodzi nam łatwo. „Nasze życie to naprawdę piękna romantyczna historia, ale też pełna bólu i tęsknoty.” Młodzi staną na wysokości zadania, czy ich miłość będzie w stanie przetrwać ? Czy miłość na odległość jest w ogóle możliwa ? Czy aby czasami wszystko będzie takie piękne ? Czy już jako dorośli życie, których życie „jakoś” się potoczyło, będą w stanie zaleczyć swoje rany na nowo ? Czy będą na tyle odważni aby dać szansę miłości, która nigdy nie zakończyła się ? Książka jest dwuczęściowa, mianowicie pierwsza część jest poświęcona momentowi poznania Majki i Michała, rodzącej się między nimi miłości i jej burzliwych przejściach, druga część to historia pisana na nowo, ale już kiedy są dorosłymi ludźmi, szesnaście lat później. Jak potoczyło się ich życie ? Czy miłość od tak może się zakończyć ? Pani Magda ma jakiś dar, lekkość i charyzmę, jeżeli chodzi o historie przez nią tworzone. Zawsze są napisane z wyważeniem, przepełnione emocjami, płynnym językiem i fabułą, od której nie idzie się oderwać. Nie ma w niej nic, co mi przeszkadza w innych książkach, bo naprawdę pióro Pani Magdy jest jednym z nielicznych, które uwielbiam i chciałabym, żeby polscy autorzy pisali w taki sposób. Książka przede wszystkim nacechowana jest różnymi emocjami, dobrze skonstruowanymi bohaterami i akcją, która niby jest przewidywalna, a i tak czyta się z zapartym tchem. Do tego subtelne okładki. Czego chcieć więcej ? Każda kolejna książka Pani Magdy znajdzie się na pewno w mojej biblioteczce i zdecydowanie, z czystym sumieniem mogę Wam je polecić.

To już moje drugie spotkanie z autorką i jest równie udane jak to pierwsze. "Utracona miłość" porwała mnie bez reszty od pierwszych stron! Książka zaczyna się w momencie gdy 36 letnia Maja zmęczona swoim życiem, czyli pracą oraz swoim małżeństwem dojrzewa do decyzji by to zmienić. Jej syn ulega wypadkowi na treningu i zupełnym przypadkiem trafiają do ortopedy, który tak się składa jest naszej bohaterki dawną (ale czy na pewno dawną) miłością. Potem przenosimy się do przeszłości obojga, by poznać historię jak to się zaczęło i potoczyło. Czy Michał i Maja znów znajdą drogę do siebie? Muszę na początku pochwalić bardzo styl autorki. Porusza takie ważne tematy, a pióro ma tak lekkie, że książka dosłownie wssysa człowieka. I to od pierwszych stron. Czuję, że jakbym miała czas to po prostu bym usiadła z nią i wstała dopiero gdybym skończyła. Bardzo mi się spodobał pomysł by pokazać tę historię od samego początku. Poznajemy bohaterów jako młodych ludzi i widzimy ich decyzje, które potem rzutują na całe ich życie. Bardzo zdenerwował mnie wybór Majki i mimo że ja bym zrobiła inaczej, szanuje tą decyzję. Bo właśnie o to chodzi. Życie nie jest czarno białe, tylko mamy w nim całą gamę szarości. I nigdy podjęta decyzja nie będzie do cna dobra czy zła. No i to zakończenie. Ja jestem fanką tych dobrych i szczęśliwych, więc tutaj wszystko mi się zgadzało. No porwała mnie ta książka. Trafiła tam gdzie miała trafić. Czyli prosto w moje serducho. A autorka czuje, że powoli staje się jedną z tych moich ulubionych i trzeba kiedyś nadrobić resztę jej powieści. Bardzo wam tę historię polecam!