Kupiłam dla córki i jest zachwycona.
Poleca każdemu fanowi mangi.

Komiks (manga) jest bardzo ciekawa, a postaci barwne i wyróżniają się spośród wszystkich, które do tej pory poznałam (tak jak większość postaci od Katt np. z theNOM czy z Pentagram Alchemist).
Jedynym (moim zdaniem) minusem był humor... chwilami tak prostacki, aż w duchu pytałam się "dlaczego ja to dalej czytam?!"
Ale na plus wychodzi oryginalna fabuła i wspomniane postacie.
Kreska również jest bardzo ładna i charakterystyczna dla autorki, więc kolejny plus.
Ogólnie bardzo polecam. Nie jest idealna, ale trzeba pamiętać, że był to debiut dziewczyny i jak na pierwszy polski komiks w typowo mangowym stylu, trzyma poziom i zapewnia rozrywkę na wieczór :)

Słyszałam dużo negatywnych i pozytywnych opinii na temat tego tytułu. W końcu postanowiłam sama go sprawdzić. Po 1 tomie miałam mieszane uczucia, zapewne jak większość "przeciwników" serii, którzy nie sięgneli po dalsze tomy. Postanowiłam dać jednak temu szanse i się nie zawiodłam. 4 gwiazdki, ponieważ moim zdaniem 1 tom jest najnudniejszy.

Z tego co wcześniej dowiadywałam się na temat EL byłam przygotowaną na klasyczną opowieść, myślałam że postacie będą barwne jednak nie aż tak bardzo. Bardzo zaskoczyło mnie to. Szczególnie Oliwer i David. Muszę przyznać, że świetna fabuła i bardzo ciekawe i mocno rozwinięte postaci. Już od początku pokochałam tę mangę. Tajemniczość, te wszystkie wątki, układające się powoli, logicznie, charakter każdego z osobna. Naprawdę jestem zaskoczona. Pozytywnie oczywiście! Polecam każdemu. Śliczna kreska, świetny humor, chociaż czasami zbyt wulgarny ale to rzadko. Ogólnie bardzo mi się spodobało. Polecam gorąco!

Exitus letalis opowiada oddelegowanej do Norwegii młodej psycholog Evie Monroe. Jej praca będzie polegała na zbadaniu ocalałych weteranów wojennych i rozwiązaniu ich tajemnicy. Trafia do Nilfheim, rezydencji hrabiowskiej, gdzie mieszka tajemnicza szóstka mężczyzn naznaczonymi piętnem II Wojny Światowej. Jakże wcale nie są to zniedołężniali staruszkowie z Alzheimerem czy zwyrodnieniem stawów, a młodzieńcy w jej wieku. Początkowo nieprzychylnie nastawieni do młódki chłopcy będą musieli zaakceptować jej chęć pomocy. Kto wie, może jej talent do retrokognicji w tym przypadku da jakieś rezultaty, skoro żadna z wcześniejszych terapii, badań w KSU i medykamentów nie dało jednoznacznej odpowiedzi co stało się Daggersom, że żyją w ciałach młodych chłopców. Minusem komiksu jest dla mnie mnogość dysfunkcji na jakie cierpią bohaterowie. I to właściwie wszyscy: Eva ma narkolepsję, Matt dokonuje samookaleczeń i cierpi na wstrętne migreny, Ourell ma HSAN, Gabriell to psychopata, Raffa jest upośledzony umysłowo, Michaell to schizofrenik, Oliver — sadysta, a David ma ciekawe rozdwojenie jaźni, które ze wszystkiego najbardziej mi przypadło do gustu. Jeśli dołożyć do tego dość spore podobieństwo wizualne niektórych z nich, można dość szybko stracić orientację kto kim jest. Więcej na: https://www.monime.pl/exitus-letalis-tom-1/