Po chwilowej przerwie wracam w końcu do „Ao no Exorcist”. Po tym, jak pierwsze siedem tomów łyknąłem dosłownie na raz, nie mogłem się doczekać ósmego. Nie dość bowiem, że poprzedni skończył się w samym środku znakomitej akcji, to jeszcze przecież całość rozwinęła się tak znakomicie, że lektura była wielką przyjemnością. I z taką samą przyjemnością pochłonąłem także tą część, mając w głowie właściwie jedną tylko myśl: „ja chcę więcej!”.