Nick i Worick to Specjaliści. Zajmują się w Ergastulum tym czym policja nie chce – porachunkami z mafią. To najemnicy od brudnej roboty: tu usuną jakiegoś typa ściągającego z kliniki haracz, to podzielą się potwierdzonymi informacjami policyjnym śledczym albo dostarczają stymulanty i depresanty burdel mamie. Właśnie dzięki ich staraniom zupełne przypadkiem Alex otrzymuje upragnioną wolność. Jednak czymże jest robota bez odpowiedniej gratyfikacji? Chłopcy stwierdzili, że najlepszą będzie przygarnięcie słodkiej Alusi pod swoje skrzydła. W ten sposób dziewczyna trafia w sam środek mafijnych porachunków, dziwnych konszachtów policji z gangsterami i nielegalnemu obrotowi nieznanych jej leków dla jeszcze mniej znanych twilightów. http://www.monime.pl/gangsta-tom-1/

Kohske jak na swój pierwszy duży debiut mangowy stworzyła dzieło naprawdę interesujące. Pomysłowy dystopijny świat, w którym liczy się tylko siła i władza a miłość i współczucie to dawno zapomniane cnoty, pielęgnowane tylko przez wybrane jednostki. Każdy kolejny tom mangi to nieźle prowadzona fabuła pochłaniania przez czytelnika z wielką ciekawością. Niestety biorąc pod uwagę czas, jaki minął pomiędzy wydaniem tomu 7 i 8, śmiem sądzić, że na kontumację historii przyjdzie nam bardzo długo poczekać a szkoda, bo całość czyta się naprawdę bardzo dobrze i szybko. Ciekawym dodatkiem jest umieszczenie na końcu każdego tomu kilku stron, na których umieszczane są ważne informacje dla świata mangi, dzięki którym czytelnik może dowiedzieć się coś więcej na temat miasta czy przeszłości tego świata oraz małe humorystyczne wstawki. Jeśli chodzi o warstwę artystyczną, to prezentuje się ona dobrze. Projekty postaci są ciekawie i różnorodne, szczególnie jeśli chodzi o mężczyzn. W większości przypadków są to dobrze zbudowani i przystojni faceci (jakiś fetysz autorki?), którzy mogą spodobać się żeńskiej grupie czytelniczej. Bohaterki płci pięknej są już odrobinę mniej wyraziste, może poza Alex, która od samego początku epatuje swoimi wdziękami. Tła są tutaj co najwyżej poprawne, jest kilka kadrów, w których są dobrze narysowane i podkreślają głębie rysunki, ale w większości przepadków są dość mdłe lub w ogóle ich brakuje. O wiele lepiej wypada cieniowanie, które momentami może wydawać się zbyt przesadzone i niechluje, ale nadaje poszczególnym rysunkom swoistego brutalnego klimatu. Rodzime wydanie wypada bardzo dobrze, tłumaczenie jest poprawne bez zauważanych wpadek językowych. Jedyne, do czego można się przyczepić to pomimo powiększonego formatu mangi, niektóre dymki z tekstami umieszczone przy krawędzi komiksu są delikatnie obcięte. Jest kilka miejsc, w których może dotoczyć to nawet lister, ale na całe szczęście są to przypadki jednostkowe. Gangsta to niezłe dzieło, które powinno spodobać się miłośnikom dynamicznych tytułów, w których cały czas coś się dzieje. Nie mamy tutaj co prawda zbyt głębokiej fabuły, w której można byłoby się doszukiwać ukrytego przesłania, ale całość prezentuje się na naprawdę dobrym poziomie fabularnym. Jest to pozycja, która powinna zainteresować każdego dorosłego czytelnika, szukającego czegoś mocnego, ale nastawione jednocześnie na rozrywkę.

Dziś na recenzencki warsztat biorę zbiorczo kolejną mangową serię. Tym razem mój wybór padł na „Gangstę”, mroczny, krwawy i brudny akcyjniak, który robi na czytelniku spore wrażenie. Chcecie mocnych i realistycznych wrażeń, jednocześnie tempem akcji i sekwencjami walk przypominających shouneny? A zatem złapcie za „Gangstę” i doświadczcie wrażeń, niczym z najlepszego kina gangsterskiego.