Moim zdaniem Tanabe Gou po raz kolejny świetnie przeniósł prozę Lovecraft'a na karty mangi. Celnie uchwycił subtelności klimatu opowiadań Mistrza oddając je za pomocą rysunków. Szkoda, że w kontekście akurat tego tekstu, traktującego o "kolorze", Autor nie posłużył się szerszą paletą barw (nie tylko biel i czerń), zwłaszcza, że kilka barwnych plansz zamieszczonych na początku pokazuje, iż efekt mógłby być wielce obiecujący (choć oczywiście trudno oddać w widzialnym przez nas widmie kolor z innego wszechświata, nie podobny do niczego znanego nam na Ziemi). Liczę na kolejne prace Tanabe Gou osadzone w uniwersum stworzonym przez samotnika z Providence.

Ciekawie wypada porównanie z adaptacją z Mitów Cthulhu. Tamta jest bardziej eksperymentalna plastycznie, skupia się na narracji zza kadru i jest znacznie krótsza. Tanabe zdarzenia w wersji z mitów po prostu wspomniane rozbudowuje do całych scen (jak wizyta naukowców, pomór zwierząt, itd.). Nie wiem jak się ma to do pierwowzoru, ale ostatecznie wersja Tanabego lepiej działa jako opowieść.