"Dziecię bestii" okazało się naprawdę udaną mangą, jak na twór oparty na filmie. Owszem, czytałem kilka absolutnie genialnych komiksowych adaptacji anime, a i mangacy, jak nikt inny dbają o jakość nawet takich dzieł, niemniej nie ma to, jak pozycje autorskie, które noszą mniejsze znamię pośpiechu. Ale niniejszy tytuł, mimo widocznych cech adaptacji, jest naprawdę znakomity, klimatyczny i przede wszystkim przesycony emocjami.

Historia jest wielowymiarowa i skrywa w sobie jeszcze kilka ciekawych elementów, których interpretacja i wydobycie na światło dzienne, będzie zależne tylko od konkretnego czytelnika. Baczne oko obserwatora doszuka się w tytule wiele odniesień zarówno do samej kultury Japońskiej (chociażby postacie zwierzęce i ich konkretne charaktery) jak kilku klasycznych dzieł kulturowych (np. „Samotny wilk i szczenię”). Całość historii doskonale współgra ze świetną kreską. Na słowa uznania zasługują szczególnie rysunki twarzy wyrażających przeróżne emocje (co nie jest wcale takie łatwe). Tła są dobrze zarysowane (chociaż nie pojawiają się przy każdym rysunku) a w momencie bardziej dynamicznych scen, wzbogacone są o wiele szczegółów nadających konkretnemu rysunkowi swoistej głębi i wyrazistości.