„Horimiya” to seria nierówna. Miała kilka absolutnie zachwycających tomów, miała kilka bardzo dobrych i dobrych, a od pewnego czasu trzyma już tylko niezły poziom. Ale i tak nadal bawi i chce się ją czytać, a każdy kolejny tomik pochłania się szybko i z przyjemnością. I dwunasty wcale nie jest tutaj żadnym wyjątkiem, choć jednocześnie do połowy jest zabawniejszy niż kilka ostatnich.