Przesycona erotyką i mrokiem manga graficznie utrzymana w klimatach „X” Clampa – tak w skrócie można podsumować najnowszy tytuł od Waneko, „Herezję miłości”. Chociaż manga ta zdaje się być skierowany głównie do płci pięknej, także mężczyźni znajdą tu coś dla siebie. Przede wszystkim jednak to niezła, nastrojowa fantastyka, która na razie na kolana nie powala, jednak ma szansę stać się nim naprawdę ciekawym.

Pod względem fabularnym jest naprawdę ciekawie. Co prawda nie ma tutaj nic odkrywczego i innowacyjnego, czego czytelnik nie widziałby w innych wydanych mangach, jednak całość czyta się z niekłamaną przyjemnością. Autora stworzyła wielowątkową historię z licznymi retrospekcjami pozwalającą poznać dokładnie zarówno głównych bohaterów, jak i pobudki nimi kierujące. Nic nie jest tutaj nazbyt oczywiste i dopiero trzeci tom rozwiewa wszelkie wątpliwości, kończąc wszelkie napoczęte wątki. „Herezja miłości” to zamknięta historia niepozostawiająca czytelnika z niedosytem i tysiącem pytań w głowie. Całość jest jednak tak skonstruowana, że niewiedzę przeszkód, aby w przyszłości autorka mogła powrócić do kontynuacji swojego dzieła. Obok wątku miłosnego przetaczającego się przez całe trzy tomy i mniej lub bardziej mrocznej fantastyki (związanej z walą dobra i zła, anioły i demony), mamy tutaj również do czynienia z bardziej „pikantną” treścią. Nie zgodzę się jednak, że stwierdzeniem krążącym w sieci, że momentami podpada to pod „porno”. Owszem są sceny/rysunki, w których cielesność i pożądanie mocno wybija się na plan pierwszy, jednak nadal mamy do czynienia z produktem popkulturowym kierowanym do szerszego grona odbiorców, więc nie może być mowy o przekroczeniu pewnej granicy. Jest „ostrzej” niż w typowym przeciętnym ecchi, jednak nadal nie ma tutaj niczego co mogłoby zgorszyć osobę powyżej 18-go roku życia a sam „podtekst sekularny” jest tutaj obecny bardziej w dialogach. Jeżeli jednak ktoś będzie czuł się skrępowany lub oburzony widokiem narysowanych piersi, kobiecej bielizny czy gorących pocałunków, powinien unikać tego tytułu jak ognia. Znośnie prezentuje się warstwa humorystyczna. W większości przypadków mamy tutaj do czynienia ze „sprośnym poczuciem humoru”. W niektórych momentach on bawi a w innych przechodzi się obok niego bez żadnych emocji. Jeśli chodzi o formę artystyczną dzieła, prezentuje się ona naprawdę okazale. Mowa tutaj zarówno o szczegółowych tłach, jak i rysunkach postaci. Mężczyźni o pociągłych rysach (choć przyznam, że w paru momentach wygląda to dziwnie) i urodziwe kobiety o nadmiernych walorach estetycznych, wylewających się nie tylko z przyciasnych ubrań, ale i kadrów komiksu – to znak rozpoznawczy autorki. Już kilka pierwszych kadrów sprawia, że przypomina się inna manga autorki Hrabia Monte Christo. Taki styl rysunków może niekoniecznie przypaść każdemu do gustu, jednak na pewno jest na tyle efektowny i specyficzny, że zapada w pamięć.

Uwielbiam historie o demonach, niestety ciężko jest trafić na takie naprawdę dobre, tym bardziej jeżeli mówimy o pozycjach skupiających się na bliższych relacjach między ludźmi a tymi mrocznymi istotami. Z zainteresowaniem, ale także i pewnymi obawami sięgnęłam więc po mangę ,,Herezja miłości”. Jak się okazało czekała mnie naprawdę zmysłowa, a przy tym wyjątkowo sympatyczna lektura. Osierocona Yoshino, którą od dnia narodzin prześladuje okropny pech w akcie desperacji przyzywa demona, okazuje się nim nikt inny jak słynny Belial. Między młodą dziewczyną a przyzwanym przedstawicielem Piekieł zostaje zawiązany pakt – Belial zostaje ,,opiekunem” Yoshino i obiecuje spełniać każde jej życzenie, pod warunkiem regularnego uiszczania przez dziewczynę odpowiedniej opłaty, a tym czego pożąda demon okazuje się być jej ciało… Życie Yoshino u boku demona nie wydawałoby się takie złe, dziewczyna dorastała w wygodzie, nie musząc się o nic martwić, zaś sam Belial był nad wyraz troskliwym opiekunem, a zapłata w postaci pocałunku co najmniej raz w miesiącu wydaje się wręcz śmieszna za takie szczęście. Jednak wraz z dorastaniem dziewczyny zapłata z każdym dniem wzrasta, a sama Yoshino z jednej strony rozdarta jest między uczuciem jakie się w niej zrodziło, a pragnieniem szczęśliwego życia u boku męża i dzieci. A takiej przyszłości u boku demona oczekiwać nie może. Sam Belial zaś nie ukrywa iż nade wszystko pragnie posiąść nie tylko ciało jak i duszę dziewczyny. Jednak czy rzeczywiście tylko o to mu chodzi? Ena Moriyama prowadzi czytelnika przez meandry uczuć obojga bohaterów, a tłem wydarzeń, mimo obecności nadprzyrodzonych istot jak anioły i demony, jest zwyczajne życie dojrzewającej dziewczyny. No może prawie zwyczajne, jeżeli weźmiemy pod uwagę ilość erotycznych doznań, ale do tego wrócimy za chwilę. Trzeba autorce oddać jedno, mimo iż historia nie jest jakoś szczególnie zaskakująca i zakończenie nikogo nie zdziwi, to czyta się ją z prawdziwą przyjemnością. Teraźniejsze wydarzenia, przeplatane są w umiejętny sposób ze wspomnieniami z przeszłości, pozwalające nam lepiej zrozumieć motywy bohaterów. Zaś same postacie, zarówno te główne jak i poboczne są bardzo dobrze napisane. Nie brak tu charyzmatycznych i zapadających w pamięć bohaterów czy interesujących wątków pobocznych wzbogacających historię Yoshino i Beliala. Cała recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

Pierwsze dwa tomy są słabe, w zasadzie są o niczym. Dopiero w 3 tomie dzieje się coś ciekawego.

Nie małostkowa fabuła, jednak mimo to, nadal czegoś w tym brakuje, prawdopodobnie nie sięgnę po inną część z powodów własnych gust. Mało, kiedy sięgam po jakąkolwiek książkę w której zawarty jest romans, zwłaszcza w takim wydaniu. Jeśli chodzi o sam pomysł, fabuła jest dość inna niż wszystkie, chociaż czasami zdążają się tam sceny, które nie mają odniesienia. Jest też komizm pokazany, wyraźnie, na niektórych momentach można się uśmiać. Jeśli chodzi o wykonanie to jest to bardzo staranne dzieło. Piękna kreska, jak i postacie. Art zawarty w środku też jest cudowny. Byłyby 4 gwiazdki, gdyby nie to, że okładka mangi nie zmarszczyła się w jednym miejscu po mimo, że byłą zafoliowana szczelnie. DO OSÓB, KTÓRĄ GUSTUJĄ W TEGO TYPU ROMANSACH : to książka dla was.

Bardzo ładna kreska, historia łapie za serce. Trochę miałam niesmak podczas czytania pierwszego tomu - dziecko i demon w erotycznych relacjach, ale pozory mylą ;)