Zapewne hasło „erotyczne opowieści miłosne dla kobiet” kojarzy się Wam z tragicznymi gniotami pokroju „Pięćdziesięciu twarzy Greya” i innych literackich porażek tego typu. Dlatego też z tak wielkim trudem przychodzi mi nazywanie „Herezji miłości”. Jednakże z tym właśnie mamy tu do czynienia – romantycznym erotykiem, który jest jednak rzeczą naprawdę udaną. Nie śmieszącą swą infantylnością głupotką dla czytelniczek pozbawionych gustu i jakichkolwiek czytelniczych ambicji, a całkiem udaną, pełną emocji, choć prostą historią o uczuciach.

Pod względem fabularnym jest naprawdę ciekawie. Co prawda nie ma tutaj nic odkrywczego i innowacyjnego, czego czytelnik nie widziałby w innych wydanych mangach, jednak całość czyta się z niekłamaną przyjemnością. Autora stworzyła wielowątkową historię z licznymi retrospekcjami pozwalającą poznać dokładnie zarówno głównych bohaterów, jak i pobudki nimi kierujące. Nic nie jest tutaj nazbyt oczywiste i dopiero trzeci tom rozwiewa wszelkie wątpliwości, kończąc wszelkie napoczęte wątki. „Herezja miłości” to zamknięta historia niepozostawiająca czytelnika z niedosytem i tysiącem pytań w głowie. Całość jest jednak tak skonstruowana, że niewiedzę przeszkód, aby w przyszłości autorka mogła powrócić do kontynuacji swojego dzieła.

Uwielbiam tą serię. Kreska cieszy oko, historia nieco erotycznej relacji dziewczynki i demona ma drugie dno... Polecam.