Po niemal roku doczekaliśmy się kolejnego tomiku „Horimiyi”. Przyznam, że przez ten czas zdążyłem zapomnieć już, co działo się poprzednio (tak właściwie sięgając pamięcią wstecz, przypominam sobie raczej konkretne sceny, niż ogół), ale nie ma to znaczenia. Jak zawsze, tak i tym razem tomik złożony jest z luźnych rozdziałów, w których dominują życiowo-zabawne perypetie, w których role wiodących postaci zmieniają się dość płynnie.