„Dziewczyna do wynajęcia” zaczyna się zmieniać. Pierwsze trzy tomy były typową, ale bardzo udaną, romantyczną komedią pomyłek, która miała nas przede wszystkim śmieszyć i emocjonować na polu miłosnych uniesień. Plus oferować nieco łagodnej, acz dosadnej erotyki. Teraz całość zmienia nieco kurs i dorzuca nam porcję uroku, jakiego dotąd nie było. A że mamy też i bardziej nastrojowe momenty, każdy miłośnik podobnych opowieści znajdzie tu coś dla siebie.