Mogę się z tą mangą identyfikować a właściwie z jej bohaterką. Jest szpetna jak ja i marzy tylko, by zamienić się z kimś, by doświadczyć tego, czego normalni ludzie mogą, a czego brzydcy do tego stopnia, że ludzie obgadują, wpatrują się i śmieją, nie mogą. Ile to już lat, 16 odkąd miałem wypadek, który wywrócił do góry nogami moje życie, o 180°, i zniszczył mi najlepsze lata mojego życia, tudzież niszczy kolejne a żadni psycholodzy i psychiatrzy mi nie pomogli. Ta manga opowiada o szpetnej jak noc córce bardzo ładnej aktorki, znaną i uwielbianą przez wszystkich. W pewnym momencie Kasane, tytułowa bohaterka odnajduje szminkę (operację plastyczną, której ja potrzebuję), która powoduje, iż po jej nałożeniu i pocałowaniu pięknej dziewczyny, Kasane zamienia się z nią twarzami... Akcja toczy się powoli, pierwszy tom to za mało, w 2 tomie wszystko już się rozkręca.

Najnowsza manga od Waneko, „Kasane”, to rzecz dziwna już na pierwsza rzut oka. Spójrzcie tylko na okładkę, niewiele da się na jej podstawie powiedzieć, prawda? Środek też utwierdza nas w pewnej dziwności serii. Ale jednocześnie jest to rzecz udana i warta poznania, jeśli szukacie dojrzalszej, mroczniejszej opowieści mangowej.