„Nozaki” mnie śmieszy. „Nozaki” mnie wciąga. I urzeka mnie także. Niewiele jest obecnie serii, które tak poprawiałyby mi humor i miały w sobie tyle uroku. I za każdym razem mam tylko ochotę na więcej i więcej. I nigdy się to nie zmieni. Dlatego tym bardziej żal, że – przynajmniej na chwilę obecną – to ostatni tom.

Żarło, żarło i zdechło... Ostatni tom rozczarowujący. Rozumiem otwarte zakończenia, ale to już przesada. Nie lubię nieskończonych opowieści.

Dla nikogo nie powinno być zaskoczeniem, że treść mangi ponownie skupia się na wszelkiego rodzaju permutacjach nastoletniej miłości. Młodzi bohaterowie, których losy śledzimy już od dłuższego czasu, ciągle balansują gdzieś na pograniczu prawdziwego związku i tym samym spełnienia swoich skrywanych emocjonalnych marzeń. Wiele podejmowanych przez nich decyzji prowadzi do istnego chaosu, będącego podstawą wielu gagów. Obok tego w trzynastym tomie nie będzie również brakować całej masy fabularnych zaskoczeń. Zostaną bowiem tu odkryte pewne sekrety, które mogą wiele zmienić w życiu bohaterów. Jest więc tajemniczo, zabawnie, emocjonalnie i co najważniejsze bardzo satysfakcjonująco.