Znakomite! Wystarczy.

Prosiak! Swietny scenariusz i rysunki. Rewelacja

Jak każdy lubię być zaskakiwany. Pozytywnie zaskakiwany, żeby nie było. Po „Będziesz smażyć się w piekle” nie miałem większej ochoty sięgać, bo i nieliczne wczesne komiksy Prosiaka nie przypadły mi do gustu przed laty, a metalu, tym bardziej w jego najciemniejszych odmianach, po prostu nie trawię. Komiks jego autorstwa dotyczący metalowej kapeli nie wydawał mi się atrakcyjny. Ale za sprawą wydawnictwa Kultura Gniewu „Będziesz…” trafiło w moje ręce i muszę przyznać, że dobrze się stało, bo najnowsze dzieło Prosiaka to, pomimo drobnych mankamentów, naprawdę rewelacyjny komiks obyczajowy, grzebiący w brudach gwiazd sceny i ludzkiej głupoty.

Metalu namiętnie słucham od nastolatka (będzie to już przeszło 30 lat) i wiem, że ten gatunek muzyczny nie należy do popularnych. Tym bardziej w zdumienie wprowadziła mnie informacja o publikacji komiksu (fanem tejże formy wyrazu także jestem przeszło 30 lat), którego treść stanowi jakaś część historii z życia czterech członków - muzyków grupy deathmetalowej: dowiadujemy się o ich prywatnych problemach, funkcjonowaniu w zespole, podziale profitów wynikających z działalności band`u itp. REWELACJA!!! Jakże prawdziwa jest historia opowiedziana (narysowana) w komiksie Owedyka. Tym samym zdecydowanie podpisuję się przed moim przedmówcą. "Będziesz smażyć się w piekle" to znakomity komiks o kulisach obcowania w metalowym światku. Pozycja naprawdę warta polecenia i uwagi!!!

To mój pierwszy kontakt z twórczością Prosiaka i zapewne nie ostatni. Zdecydowanie polecam ten komiks - wizualnie jest dość fanzinowy (choć dopieszczony), historia wciąga, bohaterowie są bardzo ludzcy i widać wyraźnie nawiązania do polskiej sceny metalowej/rockowej (choć nie tylko). Historia jest jednocześnie smutna i zabawna, zahacza też o surrealizm. Lektura nie męczy (z małym wyjątkiem - jeden z bohaterów mówi śląską gwarą) i można całość wciągnąć na raz. :)
Technicznie wydanie w porządku - druk bez zarzutu, klejenie trzyma, grzbiet solidny.
Gildia również 5/5. ;)

W zasadzie zaliczyłbym "Będziesz smażyć się w piekle" w poczet 10 najlepszych komiksów jakie czytałem w tym roku. Po pierwsze lubię wiadomy gatunek muzyczny, dziadowską satanistyczną stylistykę i cały badziewny sztafaż serwowany przez radosną scenę gwiazd wszelakiego rodzaju. Pozdrawiam wszystkich czytelników, którzy bywają corocznie w Jaromerze na Brutal Assault. Wszystkie smaczki są czytelne i oczywiste dla podobnych mnie 40- letnich maniaków hałasu i rąbania. Po drugie podobała mi się stylistyka wizualna. Choć oszczędnie, to jednak czytelnie i starannie. Po trzecie właśnie urzekła mnie być może dla jednych uciążliwa gwara śląska. Zwłaszcza, że konsultowana ze specjalistami. Naprawdę się uśmiałem i wielokrotnie czytałem niektóre dymki po ślunzacku. Po czwarte doskonały zmysł obserwacyjny w zakresie szczegółów życia codziennego. Cudne wciśnięcie kocich zachowań i cudną symbiozę całej rodziny z zaakcentowanym w szerokim spektrum otoczeniem. Po piąte spora dawka emocji związanych z walką z piętrzącymi się problemami, niegodziwością i obojętnością. Po szóste fajne wydanie komiksu i dobre klejenie. Po siódme dość dobrą cenę, bo za 30 złotych jest naprawdę dobra rzecz, gruba i pełna treści. No i po 666-te to że opowieść jest nie przegadana. Nie ma wielkich dywagacji, ciągnięcia monologów i wszędzie tam, gdzie można pokazać obrazem, a nie opisywać Owedyk dał radę opowiedzieć i przekazać co mu po głowie chodzi. Polecam nawet jeśli ktoś nie jest maniakiem metalu i lubi np. zespół Pectus czy inne radiowe bezeceństwo (z całym szacunkiem oczywiście dla muzyków i artystów wszelkiego autoramentu), bo zaprezentowana historia jest wielopłaszczyznowa. Na koniec składam serdeczne podziękowania Prosiakowi, że dostarczył mi kilka fajnych chwil lektury i sporo, sporo frajdy.

Po obejrzeniu przykładowych plansz pomyślałem, że "Będziesz smażyć się w piekle" warto przeczytać. I lektura mnie nie rozczarowała. Wręcz przeciwnie. To nie tylko bardzo dobry komiks polski, to dobry komiks nawet na tle tytułów zagranicznych. Daję solidne 4 gwiazdki bo to tytuł solidny – pod każdym względem. Polecam!

Stawiam chyba pierwszy raz 5, bo dobry, solidny komiks zasługuje na 4. A ten jest po prostu świetny. Może zakończenie mogłoby mieć trochę więcej niedopowiedzeń, ale za całą resztę: rysunek (świetnie opanowana mimika postaci), bohaterów, świat w którym żyją, fabułę daję maksa w każdej możliwej skali. Pierwszy od lat komiks, do który mam ochotę (i na pewno to zrobię nie raz) przeczytać ponownie.

Dawno komiks mnie tak nie wciągnął, historia zmienia się na każdej stronie. Spodziewałem się lekkiej opowieści, a trafiłem na album który porusza poważne sprawy. Jak najbardziej polecam, nie jest to pozycja którą czyta się tylko raz.

Pisałem już o tym...
Zacząłem czytać późnym wieczorem z zamiarem przeczytania 30 stron, po 3 rozdziale wiedziałem że pójdę spać dopóki nie przeczytam do końca.
Doskonały komiks! Jestem pod olbrzymim wrażeniem Prosiaka i tego jak ewoluował jako twórca...
Ceniłem jego prace od samego początku ale teraz dla mnie wszedł na wyższy poziom.
Świetnie opowiedziana obyczajowa historia, momentami zabawna, momentami wzruszająca a momentami przerażająco denerwująca :)
Otoczka "metalowa" dla mnie jest olbrzymim plusem(moja nuta dzieciństwa) ale osoby z poza tego klimatu docenią opowieść ponieważ jest bardzo uniwersalna.
Świetnie wykreowani pełnokrwiści bohaterowie, relacje między nimi, świetny "antagonista" same superlatywy.

Przerysowana do bólu, wstrząsająca opowieść o bezwzględnym wykorzystywaniu podwładnych i szeroko pojętych tego konsekwencjach. Obowiązkowa lektura nie tylko dla prekariuszy.

Bardzo dobrze poprowadzona fabuła, wręcz oskarowo - można powiedzieć. Niebanalna obyczajówka z wyrazistymi bohaterami i oryginalnym entourage'u. Humor, wzruszenia, cliffhangery i zajebista końcówka. To zdecydowanie ścisła czołówka najlepszych polskich komiksów ostatnich 30 lat. Ślązak świetny . Każdy kto daje 4 gwiazdki, a nie 5 będzie smażył się w piekle.

Zabrakło mi w tym komiksie czegoś co spowodowałoby żebym przeczytał go jeszcze raz.

Historia ok, rysunki już mniej.