„Cudze wojny się analizuje, stara się zrozumieć ich powody. Cudzy ból jest przedmiotem refleksji. Twój jest… bólem. Jedynym zdolnym sprawić, abyś poczuł jego absurdalność”. Jak stawić czoła wojnie, która toczy się w naszym

domu? Gdzie znaleźć siły, aby protestować, dawać świadectwo, gdy opłakujemy rodzinę i przyjaciół? Kiedy „społeczność międzynarodowa” interweniuje, czyż można zapomnieć o masakrach i wysiedlonej ludności? A przede wszystkim, jak wyrazić to, co dzieje się później, to oderwanie od własnej ziemi? Jorge González należy do artystów zdolnych połączyć osobisty ton z geografią przestrzeni. Łącząc w kolejnych warstwach światła i kolory w wizje krajobrazów, mężczyzn i kobiet, nadaje pełen wymiar uczuciom Ganiego Jakupiego, mierzącego się z doświadczeniem rozdarcia ojczystego Kosowa.