Wspaniałe zakończenie cyklu! Dotąd ukochanymi przeze mnie rysownikami byli Rosiński i Loisel. Opowieścią „Azymut” dołączył do nich Andreae. Scenariusz jest pierwszorzędny, przebogaty, a towarzyszy mu zupełnie niesamowita kreska! Niezapomniane albumy. Must have dla każdego fana komiksu europejskiego.

Pierwsze tomy były wciągające. Grafika, tajemnica akcja, każdy kolejny kupowałem bez wahania i do pierwszych 4 tomów nie mam uwag. Ale zakończenie to porażka, z dużej chmury mały deszcz. Albo mówiąc inaczej - to ma być kiler? to jakaś popierdółka a nie kiler. Wygląda jakby zabrakło autorowi dodatkowego albumu do zakończenia wątków. Akcja jest rwana, z przeskokami, wątki pokończone na 1-2 obrazkach a kilka pozostało bez zakończenia. Poza tym brak tu akcji, po prostu bohaterowie docierają do różnych miejsc, rozmawiają z kimś i mówią - aha, OK, to kończymy. Podsumowując - seria jest ponadprzeciętnie dobra, wciąga, ale nie mogę jej szczerze polecić, ze względu na zawartość ostatniego tomu.

Wspaniała seria. Czas teraz się zapoznać z "Mechaniczną ziemią"

Przepiękne rysunki, absolutny artyzm - połączenie steampunku z fantasy. Mądre zakończenie historii. Zaraz po przeczytaniu odświeżyłem sobie wszystkie poprzednie tomy :)

Niewiele poznałem takich komiksów, oprócz może "Mechaniczna Ziemia", dlatego ja jestem zachwycony całą serią. Kreska i scenariusz w tym komiksie mnie urzekły i nie sposób było nie kupić. Co do zakończenia to już sprawa dyskusyjna, ale i tak się cieszę z tej serii.