Paco Roca raz jeszcze. I raz jeszcze o ludziach. Ale jako on to dobrze robi, no wyśmienicie, kolejny mistrz (bo trochę ich jest, także wydawanych na naszym rynku) życiowych opowieści. Taki autor, po którego prace sięgam w ciemno od chwili, gdy przeczytałem pierwszy jego album. No i w ciemno sięgać warto, a nawet najlepiej, bez wiedzy o czym, co i jak, by dać się porwać, zaskoczyć, oczarować. I dokładnie to robi jego najnowszy na naszym rynku album „Zmarszczki”. A przy okazji skłania do zadumy, refleksji, przemyśleń. A i emocji serwuje nam niemało.

Krótka historia z doskonałą kompozycją treści i obrazu. Plus duża dawka emocji, bez taniego sentymentalizmu. Przeczytać koniecznie.

Każdy, kto miał wcześniej do czynienia z dziełami autora, doskonale wie, że pod płaszczykiem komiksowej rozrywki umiejętnie porusza on szereg różnych często trudnych tematów. Nie inaczej jest w przypadku albumu Zmarszczki, który to konfrontuje czytelnika z tematem nie zawsze spokojnej i szczęśliwej starości. Paco Roca zanurza się tu w świecie domów spokojnej starości, pokazując mieszkańców z ich codziennymi troskami i radościami. Na kolejnych stronach poznajemy między innymi Emilio, seniora cierpiącego na Alzheimera, oddanego do domu opieki przez syna, który nie ma czasu zajmować się ojcem. Bezdzietnego Miguela uwielbiającego płatać wszystkim figle, który pod wierzchnim uśmiechem skrywa wiele dramatów. Schorowanego Marcela, którym opiekuje się kochająca żona czy ciągle wspominającego dawne lata młodości Rene. Jest to tylko garstka postaci, które przewijają się w komiksie (prym wiodą jednak dwaj piersi panowie). Widzimy, jak stopniowo stan zdrowia Emilio się pogarsza i jak jego towarzysz wymyśla coraz to nowsze podstępy, aby tylko personel placówki nie odkrył prawdy. Prowadzi to wielokrotnie do zabawnych sytuacji, które są tu jednak tylko drobnym dodatkiem do wyrazistych emocji. Ta emocjonalna atmosfera nie jest jednak przytłaczająca dla czytelnika. Autor nie popada bowiem w skrajnie łzawy patos, balansując pomiędzy dramatycznymi scenami i takimi, które pokazują ewolucję bohaterów i rozwijającą się pomiędzy nimi przyjaźń. Podobnie jak w innych dziełach autora, zaserwowane tu treści skłaniają czytelnika do głębszej refleksji nad życiem. Nad nadchodzącą nieuchronnie starością (o której w młodym wieku się nie myśli) oraz co ważniejsze nad godnym przeżyciem owej starości (w czym ważna jest przyjaźń i rodzina)....