Tak jak zapowiadano jest to świetne skrzyżowanie Conana Howarda z Lovecraftem. Godziwa rozrywka. Dla mnie za dużo jednak rąbanki z mackami.

Cienie z Thule przenoszą nas do starożytnej Szkocji z II wieku naszej ery. Na ziemiach tych trwa wyniszczająca i krwawa wojna pomiędzy ludami Piktów i Galów oraz rzymskim najeźdźcom. Przedłużający się konflikt nie jest na rękę generałowi Horacjuszowi, który chciałby szybko zakończyć podbój. Za namową pewnej wiedźmy uwalnia on więc prastare zło (tytułowe Cienie), które ma zniszczyć jego wrogów. Walkę z mrocznym zagrożeniem podejmuje Cormak Mac Fiann, który chcąc odnieść sukces, będzie musiał zjednoczyć zwaśnione plemiona i sięgnąć po siłę, o której wszyscy już zapomnieli. Jak zostało wspomniane na samym wstępie recenzji scenarzysta Patrick Mallet oraz rysownik Lionel Marty tworząc swoje dzieło, wzorowali się na twórczości dwóch legend (Lovecrafta i Roberta E. Howarda). Inspiracje te zresztą są już mocno widoczne w samej okładce komiksu. Każdy, kto zdecyduje się sięgnąć po ten tytuł, otrzyma tu więc mieszankę fantazyjnej grozy z heroic fantasy i jest to miks naprawdę bardzo przyjemny w odbiorze. Mniej lub bardziej oczywiste nawiązania do klasyki to jedna strona komiksu. Autor kreśli tu także historię pełną licznych zwrotów akcji. Jego dzieło potrafi również mocno trzymać w napięciu. Jest to zasługa umiejętnego dawkowania informacji o pradawnej sile, co jest świetnie połączone z brutalną, krwawą otoczką trwającej wojny....