OPIS
Alfred Bendelin, prywatny detektyw (dyskrecja gwarantowana)
Alfred Bendelin, najsłynniejszy prywatny detektyw Londynu, nie może narzekać na swój los: jest rozchwytywany zarówno przez majętnych klientów, jak i rozkochane w nim wielbicielki. Brawurowo rozwiązuje sprawę za sprawą, przyprawiając funkcjonariuszy Scotland Yardu o ból zębów i koszmary nocne. Słynie z niezawodnego lewego sierpowego, piekielnej inteligencji i zniewalającego uśmiechu. Jest tylko jeden problem: Alfred Bendelin nie istnieje.
W postać znanego z powieści kryminalnych detektywa wciela się niejaki Nicholas Jones – wbrew wszystkim swoim zasadom i zdrowemu rozsądkowi. Z dnia na dzień porzuca wygodne życie w wielkim mieście i wyrusza na prowincję, aby rozwikłać zagadkę tajemniczego morderstwa. Tak – oczywiście wszystko to dla pewnych pięknych niebieskich oczu.
W otoczonej mokradłami osadzie Little Fenn zostaje znaleziona głowa znanego w okolicy domokrążcy. Wydaje się, że nikt z mieszkańców wioski nie miał motywu, by go zamordować, ale ich dziwne zachowanie zwraca uwagę samozwańczego detektywa. Wśród jesiennych mgieł spowijających torfowiska czai się zło...
Sasza Hady tak opisuje swojego bohatera:
Co mają ze sobą wspólnego wzięty detektyw, bon viveur, pożeracz niewieścich serc oraz nieśmiały policjant, który za każdym razem, kiedy spróbuje skłamać lub zajrzeć w dekolt przystojnej koleżance z pracy, słyszy w głowie pełne nagany i oburzenia głosy dwóch surowych ciotek? W "Morderstwie na mokradłach" to jedna i ta sama osoba…
Nick Jones, mniej więcej kilka razy w tygodniu brany mylnie za słynnego Alfreda Bendelina, prywatnego detektywa (dyskrecja gwarantowana), to postać dość niezwykła jak na bohatera powieści kryminalnej – nie jest ekscentrykiem uprzykrzającym życie wszystkim dookoła jak Sherlock Holmes, nie cierpi na sto różnych manii jak Adrian Monk, nie ma kosmicznej nadwagi jak Nero Wolfe, nie nosi habitu jak braciszek Cadfael, nie jest cudzoziemcem jak Poirot ani kobietą jak panna Marple. Nie jest również przeżartym alkoholem antypatycznym cynikiem zmagającym się z demonami bolesnej przeszłości jak większość bohaterów współczesnych kryminałów. Co jest więc w nim takiego niezwykłego? Nick Jones naprawdę da się lubić. Podobnie jak pozostali bohaterowie "Morderstwa na mokradłach” – co oczywiście w którymś momencie zacznie rodzić pewne problemy, ponieważ jednak ktoś z nich zabił… Zabił, odrąbał głowę, a potem wrzucił ją do beczki, w której przechowywano dynie. Lubicie zupę dyniową, hm?
"Morderstwo na mokradłach" to kryminał idący pod prąd – nie wybrałam sobie żadnego polskiego miasta i oparłam się pokusie naśladowania naszych skandynawskich sąsiadów. Zamiast tego postanowiłam wrócić do samej kolebki powieści detektywistycznej i odwołać się do poniekąd mitycznej przestrzeni sennej, angielskiej wioski, w której popełniane są najbardziej krwawe i malownicze morderstwa. Ten wybór wynika z upodobania do klasyki kryminału i gry z konwencją, ale mam nadzieję, że opowieść o Alfredzie Bendelinie przypadnie do gustu nie tylko wielbicielom Agathy Christie i Joe Alexa.
* * *
Za swój debiut, jakim jest Morderstwo na mokradłach, Sasza Hady zdobyła Złotego Kościeja w plebiscycie na najlepszy kryminał 2012 roku, organizowanym przez portal Kostnica.
schowek
zaloguj/ zarejestruj
NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ
