OPIS

Książka Jerzego Mireckiego jest owocem długoletniego trudu, jaki włożył w zebranie, opracowanie i udostępnienie czytelnikom relacji dzieci, które uczestniczyły w Powstaniu Warszawskim bądź tylko patrzyły oczami dziecka na obraz tragedii walczącej, płonącej i burzonej Warszawy. Zbiór relacji zawiera nie tylko wspomnienia ówczesnych dzieci Warszawy, ale też relacje o dzieciach – tak jak je zapamiętali dorośli żołnierze Powstania.

Na publikację składa się kilkadziesiąt relacji, złożonych autorowi przez osoby, które przeżyły Powstanie, rozsiane dziś po całym świecie. Intencją autora było ocalenie tych wspomnień od zagłady i udostępnienie ich innym „powstańczym dzieciom”, jak również dzieciom tych dzieci, ich synom, córkom i wnukom. Autor sam przeżył wojnę na ulicy Złotej 63 w Warszawie

* * *

FRAGMENT KSIĄŻKI:

(…) Zaraz po skończonym nalocie pobiegliśmy ratować rannych i zasypanych gruzami. Razem z ludźmi z sąsiednich domów zaczęliśmy odgrzebywać ofiary bombardowania. W ruinach sklepiku usłyszałem cichy jęk i po odwaleniu cegieł dokopałem się do ręki wystającej spod zwału gruzu. Odruchowo pociągnąłem za rękę i... została mi w dłoniach. Zemdlałem. Po chwili znaleźli mnie „ratownicy”. Jeszcze niezbyt przytomny włączyłem się ponownie do odgrzebywania rannych. Wspólnymi siłami wydobyliśmy kobietę właścicielkę urwanej ręki! (…)

DODATKOWE INFORMACJE

PRODUKT NALEŻY DO KATEGORII

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ