Chyba nie da się być fanem mangi i nie lubić shounena. To w końcu ten gatunek jest najpopularniejszy na całym świcie, generuje największe hity, promuje japońską popkulturę lepiej, niż cokolwiek innego – a wszystko to oczywiście nie przypadkiem. Owszem, najbliżej mu do opowieści superbohterskich, które stanowią bodajże największą siłę nośną komiksu na świecie, ale jednocześnie to po prostu świetne, doskonale wykonane mangi (w końcu przy takiej konkurencji niełatwo jest się wybić, prawda?), które warto polecić każdemu. „My Hero Academia” natomiast to jedna z najlepszych tego typu opowieści, jakie powstały – nie tylko w ostatnich latach – i swoista kwintesencja gatunku, doskonała zarówno dla fanów shounenów, jak i miłośników amerykańskich zeszytówek superhero.

Zdobytą podczas egzaminu wiedzę o swoich możliwościach i ograniczeniach najlepiej jest utrwalić w praktyce. Na tym właśnie wątku skupia się czternasta odsłona serii, gdzie młodzi herosi zostają praktykantami w firmach superbohaterskich. Największa uwaga skupiona jest tu oczywiście na Deku, który nieustępliwie podąża ścieżką swojego największego idola. Jest to również doskonała okazja, aby wprowadzić do opowieści nowych bohaterów: trójki najlepszych uczniów Yuei i byłego partnera All Mighta. Najważniejszym punktem mangi jest możliwość skonfrontowania poglądów i umiejętności Izuku z innym uczniem określanym mianem następcy All Mighta. Całość komiksu utrzymuje się więc w dość klasycznym stylu, gdzie widowiskowość przeplata się z odrobiną humoru, a dodatkiem do tego są emocje towarzyszące postaciom. Na plus tej odsłony należy również zaliczyć poświęcenie większej uwagi (nadal jest to jednak mocno ograniczona ilość stron) złoczyńcom, którzy mogą stanowić dla młodych herosów naprawdę poważne zagrożenie...