„Enra z piekła rodem” dobiega właśnie końca. Nie była to długa seria, nie była też wybitna, jednak stanowiła całkiem przyjemną rozrywkę, która z tomu na tom nabierała charakteru i coraz milej całość się czytało. I cóż mogę powiedzieć o finale, jak nie to, że dobrze wieńczy całość? Jednoczesne, choć przewidywalny, to najlepszy tom z całej serii i bardzo dobrze bawiłem się w trakcie jego lektury. A że przy okazji miał kilka bardzo udanych momentów, cieszę się, że przeczytałem wszystkie cztery tomiki.