Trzeci i ostatni tom „Anohany” w satysfakcjonujący sposób kończy ujmującą opowieść o duchu i jego przyjaciołach z dzieciństwa. Aż szkoda, że to już koniec, bo fabuła zdecydowanie miała potencjał na dłuższą opowieść, na szczęście przede wszystkim liczy się to, że do końca zachowała ten sam znakomity poziom. A po wszystkim ma się tylko ochotę zacząć wszystko od nowa, a to najlepszy dowód na to, jak świetna jest to historia.