Było Cześć, Michael!, a jest już Żegnaj, Michael!, bo drugi zbiorczy tom jego przygód, to ostatni zarazem (no prawie, ale o tym dalej). I z jednej strony super, bo szybko całość, na dodatek w wydaniu pełnym i pięknym – a przy okazji super to także historia – a z drugiej żal, bo już koniec, a chciałoby się więcej. Bo takich mang już się nie robi, takiej bezkompromisowej zabawy dla dorosłych, specyficznej, acz urzekającej. Więc zostaje nam mieć nadzieję, że więcej podobnych tytułów trafi na polski rynek – ot choćby „Club 9” tego samego autora, bo czemu nie – a na razie cieszmy się z tego wznowienia, bo jest z czego.