Dobrnęłam do ostatniego tomu. Od 1 do 33 - trzy miesiące. Yana Toboso utrafiła złoto. Historia ciągle świetnie się czyta (nie wspominając o tym, że pięknie się ogląda) i widać potencjał na jeszcze - tom 33 na pewno nie jest ostatnim, ani nie jest przedostatnim, ani nie przedprzedostatnim. Autorka znać albo miała większy plan od samego początku, albo potrafi zgrabnie nawiązać do wcześniejszych rozdziałów, aby wrzucić je w nowy kontekst. Ciągle coś się dzieje, obok nowych postaci przypominają o sobie te przedstawione dawno temu. Nic tu się nie marnuje. Robi się coraz upiorniej, poruszane są poważne tematy, nie brakuje jednak humoru. Zatem pora czekać na ciąg dalszy.