Po pięciu dobrych lub przynajmniej przyzwoitych tomach cyklu, musiało w końcu przyjść załamanie formy. Padło akurat na komiks przedstawiający postać Hawkeye’a, czyli bohatera z drugiego szeregu. Sam dobór historii jest naturalny i nie ma prawa wzbudzać jakichkolwiek kontrowersji – mamy tu bowiem marvelowski debiut Hawkeye’a, historię przedstawiającą moment jego dołączenia do Avengers oraz pierwsze zeszyty z jego solowej serii. Niestety jakość owych opowieści jest raczej mizerna, zawierają one bowiem wszystkie możliwe wady oldskulowych produkcji. Naiwna, momentami wręcz głupiutka fabuła z banalnymi dialogami oraz przestylizowaną akcją wypełnia niemal każdą stronę tego komiksu. Nie ma się co jednak dziwić skoro historie składające się na ten album pochodzą z lat sześćdziesiątych (dwie pierwsze) oraz początku osiemdziesiątych (trzecia). Archaizmy widoczne w warstwie graficznej nie są tak dokuczliwe jak te zawarte w fabule, aczkolwiek również mają swoje wady (kiczowaty image postaci oraz liche sceny akcji). Moim zdaniem szósty tom cyklu „Superbohaterowie Marvela” może stanowić jedynie wartość sentymentalną oraz edukacyjną. Sentymentalną ponieważ dzięki niemu można zobaczyć jak dawno temu robiło się komiksy superbohaterskie, a edukacyjną bo ukazuje jak robić się już tego nie powinno. Nie polecam.