Bałam się książek z tematem wojny, o której w moim domu krążyły opowiadania Mamy, przerażające dla dziecka, zwłaszcza z Ukraińcami w tle.Więc z lękiem zabrałam się do czytania tej - "Rzezi Wołyńskiej", oczekując drastycznych opisów, po których spodziewałam się nie zmrużyć oka.
A jednak....bardzo dobrze mi się tę książkę czytało i szybko.Jest napisana prostym językiem, bez długich, zawiłych i męczących zdań.I choć lubię zwykle barwny i kwiecisty język, to tu prawdopodobnie odciągałby od tematu głównego.
Autor, poprzez zastosowanie naprzemiennego przeplatania głównego tematu- ciężkiego, pełnego bólu i smutku- z rzadko spotykanym w literaturze opisem ciekawych i nieznanych zwykłym zjadaczom chleba sytuacji w trakcie polowań, w lesie, wywołuje w naszym umyśle skojarzenia spokoju natury.
To spowodowało, że drastyczne sceny nie działy się ciurkiem, były przez to łatwiejsze do zaakceptowania (zniesienia), a oczekiwanie na dalszy ciąg powodowało wzrost zaciekawienia dalszymi losami bohaterów.
Wreszcie intrygujące jest tu odsłonięcie sie narratora, które stanowi odrębny wątek i zaskakujący dla mnie obraz.
Książka ta przybliżyła mi ten trudny i bolesny temat, ujawniając nowe fakty z życia obu narodów, Polaków i Ukraińców,dotyczący też zachowań ludzkich w obliczu zagrożenia życia, organizacji walk i sposobów obrony w sposób bardzo prosty, ludzki, czytelny i obrazowy.