OPIS

Ta­de­usz Ró­że­wicz urodził się 9 października 1921 w Ra­dom­sku. w radomszczańskim gimnazjum zdał małą maturę, którą uzupełnił po wojnie w Krakowie. W czasie wojny walczył w partyzantce Armii Krajowej. W 1946 roku zamieszkał w Krakowie, gdzie zaczął studia na historii sztuki UJ. W 1949 roku przeniósł się do Gliwic, a stamtąd w 1968 roku do Wrocławia.

Rózewicz debiutował przed wojną w czasopismach, jednak prawdziwy debiut poetycki (tom Niepokój), którym dojrzale wszedł do literatury, ukazał się w roku 1947.

Pu­bli­ko­wał spo­ro, za­rów­no to­mi­ków po­etyc­kich, jak i dra­ma­tów: Czerwona rękawiczka (1948), Pięć poematów (1950), Czas, który idzie (1951), Wiersze i obrazy (1952), Równina (1954), Srebrny kłos (1955), Poemat otwarty (1956), Rozmowa z księciem (1960), Głos Anonima (1961), Nic w płaszczu Prospera (1961), Twarz (1964), Twarz trzecia (1968), Regio (1969), Duszyczka (1977), Na powierzchni poematu i w środku (1983), Płaskorzeźba (1991), Nożyk profesora (2001), Szara strefa (2003), Wyjście (2004), cóż z tego że we śnie (2006), Dwie strony medalu (2008), Historia pięciu wierszy (2011), Wiersze przeczytane (2014). Na­pi­sał tak­że kil­ka­na­ście dra­ma­tów: Grupa Laokoona (1962), Świadkowie albo Nasza mała stabilizacja (1964), Wyszedł z domu (1965), Spaghetti i miecz (1967), Stara kobieta wysiaduje (1969), Akt przerywany (1970), Na czworakach (1972), Odejście głodomora (1977), Śmierć w starych dekoracjach (1979), Do piachu (1979) czy Palacz (1997).

Utwory Tadeusza Różewicza opublikowano w pięćdziesięciu językach. Był on laureatem licznych polskich oraz światowych nagród artystycznych, a także doktorem honoris causa dziewięciu polskich uczelni.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ