Vaughn chyba intrygował mnie najbardziej. Byłam bardzo ciekawa jego historii. Bo chłopak ma w sobie wiele żalu, goryczy i nienawiści. Czy Lenora to zmieni ? Czy wręcz przeciwnie, jego kumulujące się uczucia, które tkwiły w nim od lat jeszcze bardziej wzrosną ? „Oboje byliśmy jak chwasty, które rosną na betonie i rujnują schludny, nijaki wygląd tego bogatego miasta.” Kiedy Lenora pojawia się na włościach liceum Vaughna, chłopak wie, że dziewczyna nie będzie miała z nim lekko. Szczególnie, gdy dowiaduje się, że po ukończeniu szkoły będą starać się oboje o ten sam staż. Kto zwycięży ten pojedynek ? Każde z nich ma inne intencje. Każde z nich ma inne plany. Ale chemia między nimi jest niezaprzeczalna. Kto pierwszy z nich się złamie ? „Mrok kryje w sobie tyle piękna. Po prostu trudno je znaleźć.” Vaugh jest bohaterem w którem jest pełno złości, nie lubi ludzi, nie lubi tak naprawdę niczego ani nikogo. Wykorzystuje dziewczyny i dąży po trupach do celu. I teraz nie będzie inaczej. Lenora jest kolejną jego zabawką, z którą się zabawi i wyjedzie, ale najpierw osiągnie to, po co tu przyjechał do Anglii. Książka wciąga od pierwszych stron, jednak po przeczytaniu całej tej serii nie była aż takim zaskoczeniem i nie miała aż tak bardzo zaskakujących zwrotów akcji. Można było się domyślić przyczyn, ale aż tak wyolbrzymiona nienawiść głównego bohatera momentami mi przeszkadzała. Lenora też miała swoje grzechy i nie zawsze jej postępowanie i mi pasowało. Wiem, że pewnie wiele fanek jest zauroczonych tą historią, ale dla mnie część druga jest najlepszą, najbardziej emocjonalną częścią. Tym tytułem jestem poniekąd minimalnie rozczarowana. Jednak przyznam mu mocną 7. Wiadomo, ilu czytelników, tyle opinii, ja życzę Wam jak najlepszych wrażeń po tej lekturze.