Akcja książki przenosi nas do Warszawy roku 1772. Śmietanka towarzyska miasta od dłuższego czasu mówi tylko o budowie najwspanialszego ogrodu Foksal, który ma przyćmić swoim blaskiem wszystko inne. Miejsce to ma stać się centrum rozrywek i towarzyskich spotkań ludzi z najwyższych sfer. W noc przed otwarciem uroki tego miejsca sprawdza młody i niebywale urodziwy malarz, na myśl o którym rumienieje każda niewiasta w mieście. Chcąc zaznać w spokoju piękna tego miejsca, nie spodziewa się on, że znajdzie tam martwego tajemniczego mężczyznę i leżącą obok niego nieprzytomną młodą pannę, która pamięta jedynie swoje imię. Sytuacja musi zostać szybko rozwiązana, aby nie doszło do niepotrzebnego skandalu. Młoda dziewczyna do czasu odzyskania pamięci ma zostać pod opieką hrabiny Osnowieckiej, która szkoli swoje podopieczne w wielu różnych dziedzinach. Ciągle jednak pozostaje otwartym pytanie, kim był martwy mężczyzna, czy ma z tym coś wspólnego rudowłosa panna i czy ogród Foksal skrywa więcej tego typu tajemnic? Tajemnice ogrodu Foksal to książka będąca czymś na pograniczu romansu, powieści historycznej, erotyka i kryminału. Autorka stara się połączyć elementy wszystkich tych gatunków tak, aby zapewnić czytelnikowi dość różnorodną mieszankę treści. Nie jest to jednak pozycja, po którą mogą sięgnąć wszyscy. Mamy tutaj bowiem do czynienia z tytułem skierowanym głównie do młodzieży, nastawionym najmocniej na wątek „romantyczny” i pewną zauważalną dawkę pikanterii. Na kolejnych stronach powieści pojawi się bowiem pewne grono „niegrzecznych” nastolatek, które z chęcią odkrywają świat dorosłości. Miłosne ekscesy i uniesienia dotykają również troszkę dojrzalszych pań, szczególnie jeśli obiektem ich uwielbienia jest młody mężczyzna o zniewalającej egzotycznej urodzie. Autorka w swoich opisach stara się być dość dosadna i pozbawiona zbędnej pruderyjności, nie przekracza ona jednak pewnych barier, więc nikt nie powinien poczuć się tutaj nadmiernie zawstydzony niektórymi scenami. Autorka stara się tutaj również przedstawić ciekawy obraz społeczeństwa i samego miasta. Prezentuje ona trochę inny wygląd Warszawy, niż to co można znaleźć w książkach historycznych, ukazując jej drugie bardziej swawolne i mniej eksponowane oblicze. Powodów do narzekania nie ma również w przypadku samych bohaterów, którzy są bardzo przebojowi i powinni przypaść do gustu przynajmniej części czytelników.