Marta Guzowska wraz ze swoją twórczością pojawia się co jakiś czas na moim horyzoncie. Teraz mam nadzieję, że zagości na trochę dłużej, bo oto trafiła mi się „Zła miłość” czyli pierwsza część tryptyku kryminalnego „Trzy cnoty”. Bohaterką książki jest Franka Kruk, prywatna detektyw, wyszczekana i błyskotliwa. Niestety kobieta znajduje się obecnie na życiowym zakręcie. Samotnie, po śmierci męża, wychowuje nastoletnią córkę. Nie ma stałej pracy. A jej chory ojciec potrzebuje pomocy. Franka wyjeżdża do miasteczka, w którym się wychowała, zatroszczyć się o ojca, przemyśleć swoje życie i zająć się problemami swojej nastolatki. W tym momencie wpada jej zlecenie od dawnego znajomego, który jest podejrzany o morderstwo swojej żony. Kobieta ulega wypadkowi w drodze do domu, a policja nie sądzi, że był to nieszczęśliwy wypadek. Franka umie dodać dwa do dwóch i dość szybko dochodzi do wniosku, że widzi dziwne podobieństwo między wypadkiem swojego męża i żony znajomego. Co z tego wyniknie? Czy to tylko zbieżność faktów, czy jest coś na rzeczy? W trakcie lektury pojawi się więcej pytań, na które będziemy musieli znaleźć odpowiedzi, a prawdę mówiąc Guzowska wcale nam tego nie ułatwi. „Zła miłość” to powieść, przy której można zapomnieć o całym świecie. Wszystko staje się nieważne. Wsiąka się w czytaną historię tak mocno, że na końcu jest się zdziwionym, że to już ostatnia strona, ostatnie zdanie. I teraz trzeba czekać na drugą część tryptyku. To książka z bardzo dobrze skrojonymi bohaterami. Każdemu z nich Guzowska poświęciła odpowiednią ilość czasu i miejsca. Nie są to osoby bez wad i dobrze, bo któż z nas ich nie ma. Przez to są bardziej prawdziwe, namacalne, takie jak my. Nie są wyidealizowani, popełniają błędy i czasem dają się wywieźć na manowce. Ale w końcu to tylko ludzie. Nikt z nas nie jest doskonały. Niezły to kryminał, ze świetną zagadką, która od samego początku pochłania i zmusza do przewracania kolejnych kart. Ostrzegam, że to lektura mocno uzależniająca. Szykujcie się na zarwaną noc, jeśli zaczniecie czytać zbyt późno. I jeszcze jedno zdanie. Polecam gorąco, bo to kawał dobrej literatury – może ku rozrywce, ale nie zmienia to faktu, że dobrej.

"Zła miłość" to pierwsza część tryptyku kryminalnego o France Kruk - wyszczekanej detektywce, która poznajemy na zakręcie życiowym. Po tragedii jako samotna matka wraca do rodzinnej miejscowości, aby zająć się nie tylko córką, ale i chorym ojcem. Otrzymuje nieoczekiwanie wyjątkowo dobrze płatne zlecenie na oczyszczenie z zarzutów byłego męża zmarłej w wypadku gwiazdy - wypadku, który wydarzył się dokładnie w tym samym miejscu, co śmierć męża Franki rok wcześniej... Podobało mi się bardzo dogłębne ukazanie emocji i przeżyć wewnętrznych głównej bohaterki. Jednocześnie toczy się tu kryminalna sprawa z kolejnymi etapami śledztwa, a przerywnikami są bardzo naturalnie przedstawiona codzienność - z współczesnym pandemicznym kontekstem, problemy w relacjach rodzinnych i zagubienie. Akcja rozwija się wolno, z dynamicznym przyspieszeniem na koniec, daje to czas na wejście w klimat małego miasteczka, jego sekretów i wzajemnych powiązań mieszkańców - nici intrygi sięgają głęboko. Było tu kilka zaskoczeń, może akurat ostatecznego rozwiązania podświadomie się spodziewałam, ale czytałam mimo to z niekłamanym zainteresowaniem i zaangażowaniem w fabułę. Franka Kruk to nietuzinkowa postać, pełną niejednoznaczności, którą równie często się podziwia za intuicję, jak i gani wewnętrznie za podejmowane impulsywnie decyzje - a koniec końców składowo daje to świetnie wykreowaną, inteligentną detektywkę z krwi i kości, z szeregiem zalet, jak i wad - po ludzku. Jestem bardzo ciekawa dalszych losów tych bohaterów i wyczekuję już kontynuacji, a Wam serdecznie polecam sięgnięcie po tę książkę 😊