„Wróć do mnie” to powieść pełna wspomnień i emocji, jakie przeżywają główni bohaterowie. Emocje te udzielają się także czytelnikowi. Tym bardziej, że opowieść zawarta w tej książce oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Uważam, że zawsze takie historię wzbudzają więcej emocji niż te, które są fiksacją literacką. Akcja książki dzieje się na dwóch płaszczyznach czasów, co dodatkowo sprawia, że nie mogłam przejść obok tej książki obojętnie. Jest jeszcze trzeci plus tej historii, z którego będą zachwyceni fani książek, których akcja osadzona jest w czasach II Wojny Światowej. Na początku książki poznajemy Adama, Szymona i Beatę, którzy chcą dowiedzieć się czegoś więcej o swoich rodzinach. Mieszkają w różnych miastach i nie są ze sobą spokrewnieni, ale ich drogi skrzyżowały się pewnego dnia. Tak sama jak przed laty los połączył ich dziadków, o których niewiele wiedzieli. Odnajdują tajemnicza kartkę i jadą się pod adres, który na niej widnieje. Udają się do niewielkiej miejscowości pod Lwowem, gdzie mieszka starsza pani, Helena. Jedyna osoba, która znała przodków młodych turystów. Podobnie jak ich dziadkowie, niewiele mówiła o swojej młodości, ale dla nich zrobiła wyjątek. Najpierw zabrała ich do zniszczonego z biegiem czasu budynku w Busku. Beata, Adam i Szymon poznają życie jakie toczyło się w tym miejscu. Następnie autorka zabiera nas w podroż w czasie. Znajdujemy się w okresie II Wojny Światowej. Pani Małgorzata opowiada historię Heleny i jej przyjaciół, których dzisiaj już nie ma wśród nich. Opisuje okrucieństwo Niemców, ale również Sowietów. To jak z dnia na dzień ludzie musieli przywyknąć do nowych warunków życia, jak ginęli prawie wszyscy, których znali. Zostali albo zabici, albo zmarli w wyniku chorób. Książka dostarcza wiele emocji. Nie tylko tych związanych z ciężkimi czasami w XX wieku, ale również tych związanych z teraźniejszością. Stary, rozpadający się budynek widział wiele i ma swoją historie. Pani Helena, jest dla mnie przykładem osoby, która przeżyła wiele i u progu swojego życia stara się przekazać młodemu pokoleniu to wszystko co ją spotkała. Książka zawiera nie tyle opis życia w obozach i walk żołnierzy, ale opis życia prostych ludzi, którzy mieli jeden cel. Przetrwać. Jest to książka o miłości, stracie, bólu, trudnych decyzjach, które mają wpływ na dalsze pokolenia, ale również o nadziei. Czyta się bardzo szybko i jej wielkim plusem jest to, że wśród tyle książek przedstawiających los ludzi w pierwszej połowie XX wieku, ta opisuje okrucieństwo Sowietów. Uważam, że nie powinno o tym się zapominać. Nie tylko naziści wyrządzili wiele zła, ale również wojska rosyjskie.