`Tematycznie łączy te szkice przedmiot moich zaciekawień - przede wszystkim współczesne języki wiersza, więc zapewne `poezja`. Także wówczas, kiedy komentarz zbyt ściśle wiersza się nie trzyma, a on sam, jak to ma w obyczaju, ujawnia swe wypustki i przyległości `pozapoetyckie`. Organicznie łączy je to, co w ogóle wodzi człowieka na pokuszenie - radość i zachwyt na widok pewnych zachowań języka, a także dystans wobec różnego rodzaju absolutyzacji i uzurpacji, zwłaszcza tych, które dadzą się rozpoznać. Postawy, jakie się w tych sposobach istnienia języka zawierają, też mnie wodzą i obchodzą. Łączniczką wreszcie jest ciekawość, jak się ów podziw albo dystans ułoży człowiekowi w zdania` - ze wstępu