OPIS

Publikacja prezentuje twórczość gliwickiego środowiska fotograficznego w latach 1951-2000. Bez wątpienia najważniejszym dla opisu fenomenalnego dorobku tego środowiska jest działalność Gliwickiego Towarzystwa Fotograficznego utworzonego w 1951 roku, które działało, z przerwami, do 2000 roku. Stowarzyszenie chociaż miało charakter amatorski, skupiało również prawdziwych profesjonalistów, mistrzów powojennej fotografii zakładowej, operujących perfekcyjnym warsztatem, oraz wiele osobowości twórczych, wpisujących się w historię powojennej polskiej fotografii artystycznej.
W ówczesnej polskiej rzeczywistości, trudnej dla rozwoju nieskrępowanego myślenia twórczego, gliwiccy fotograficy żywo reagowali na nurty i wydarzenia w fotografii światowej. Środowisko to doświadczyło symbolicznego przejścia z pozycji piktoralizmu fotografii (lwowskiej) na pozycje bliskie ruchom awangardowym w Polsce. Właśnie tutaj, w Gliwicach, w 1959 roku miał miejsce słynny, awangardowy „pokaz zamknięty” fotografii, a raczej „Antyfotografii” trzech twórców – Zdzisława Beksińskiego, Jerzego Lewczyńskiego i Bronisława Schlabsa. Tutaj też tworzono projekty – Zofii Rydet „Zapis socjologiczny” i Jerzego Lewczyńskiego „Archeologia fotografii” – o charakterze działań bliskich sztuce konceptualnej, gdzie tworzywem do nowej kreacji były i są archiwalne fotografie lub fotografie„odnalezione”. W historii polskiej fotografii takie postaci jak: Aleksander Górski, Piotr Janik, Władysław Jasieński, Jerzy Lewczyński, Tadeusz Maciejko, Zofia Rydet, Adam Sheybal, Michał Sowiński. W części albumowej wydawnictwa zaprezentowano wybrane fotografie gliwickiego środowiska fotograficznego znajdujące się w zbiorach Muzeum w Gliwicach.

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ