Sezon drugi otwarty, tym razem przenosimy się na Kaszuby. Za warstwę pierwszego odcinka drugiego sezonu odpowiada Krzysztof Owedyk i trzeba przyznać, że dobrze wchodzi w serie i oddaje klimat odcinka. Fantastyczna ilustracja "mieszkańców lasu" ukrytych w świetle pełni. Seria trzyma poziom, a otwarcie do preludium do czegoś większego. Cytując jednego z bohaterów odcinka "Autorzy podadzą następny numer "Wydziału", raz raz! ;)

*PLUSY: Nie ma.*MINUSY: Scenariusz, kreska.*WERDYKT: Miałem nie recenzować, ale nie mogłem się powstrzymać. Seria nie może pozwolić sobie na takie historie i taką kreskę, jeżeli ma odnieść sukces wydawniczy, chyba że autorom na tym nie zależy. To jest słabe, delikatnie mówiąc. Krzysztof Owedyk powinien znaleźć sobie inną pracę, a "scenarzysta" powinien przemyśleć strategie, bo zmierza to w złym kierunku i nie rokuje na przyszłość. Spółka, Marek Turek, Tomasz Kontny to porażka napisana na kolanie, jakiego czytelnika ma to zainteresować?, dla kogo ta zeszytówka jest wydawana?, jaki przedział wiekowy ma to czytać? A może czas pomyśleć o innych scenarzystach, którzy włożą nowe ożywienie do serii. Bo myślenie, trochę TU, i trochę TAM, to kiepski pomysł. Czy to ma być, komedia opowiadana przy ognisku, czy historia czytana z wypiekami na twarzy? Trzeba by się zastanowić, co się chce robić, bo opowieść jest oklepana, mało odkrywcza, pozbawiona tajemnicy na miarę "Żywa woda", "Martwa woda", "Larinae", to wszystko powoduje brak zainteresowania czytelnika na przyszłość. Połączenie tej historii z przyszłymi wydarzeniami może obniżyć poziom całej serii. Kto wie?, może to ja jestem w błędzie, i początek tego sezonu odniesie sukces, ale w końcu najlepszym weryfikatorem jest czytelnik. Czas pokaże, czy obrany kierunek wzbudzi zainteresowanie wśród czytelników. Ogólnie rzecz biorąc, początek drugiego sezonu jest beznadziejny. Nie chce mi się tego rozbierać na czynniki pierwsze, ciekawy jestem opinii innych czytelników. Sukces tej i innej serii zależy od dobrych rysowników, dobra kreska udźwignie każdy scenariusz, słaba na pewno nie. Ostra weryfikacja scenariusza i kreski, przed wydaniem. Próbować z innymi dobrymi rysownikami. Pokładałem i nadal pokładam dużą nadzieję, na przyszłość tej serii, oczywiście wpadki się zdarzają. Z mojej strony nigdy nie będzie cukrowania. Gwiazdka za chęci :-).

Co prawda okładka B dużo bardziej mi siedzi, jednak kontrowersyjny komentarz poprzednika zachęca by dać recenzję tej wersji, w końcu sam zeszyt jest taki sam. Dla mnie najmocniejszy dotąd odcinek wydziału. Historia jest wciągającą, niesamowicie narysowana ale też w bardzo dobry sposób gra na uczuciach czytającego. Wszystko mi się w tym komiksu spina w jedną bardzo spójną całość. Czytając ostatnio "maraton" w7 miałem takie przemyślenie że jest to świetny kawałek komiksu. Taka trochę wymarzona seria i jedyne co mogłoby być jeszcze lepsze to dostać specjalnie pod coś grubszego zaplanowaną historię gdzie Panowie mogliby popłynąć. Bo w końcu cięcie historii na zeszyty i ograniczanie się do ok 30 stron w jakiś sposób wpływa chyba na proces twórczy i samo tempo komiksu. No ale pomijając te dywagacje, Letnicy uderzają blisko serca, w tereny wypoczynkowe uczęszczane przez wielu z nas, dają duża dawkę świetnie narysowanej, mrocznej historii opartej na lokalnej mitologii sprzed najazdu chrześcijan. Super zeszyt.

Jak dla mnie najlepsza część serii. Świetna kreska i super scenariusz. Rysownik przeniósł mnie w czasie. Jakbym znowu był dzieckiem i kupował zeszyty np Tajemnicy Złotej Maczety.

Po niezbyt udanej akcji opisanej w zeszycie pt."Martwa woda" Wydział7, specjalna jednostka Służby Bezpieczeństwa, która zajmuje się badaniem zjawisk paranormalnych na terenie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, zostaje rozwiązany. Na szczęście scenarzysta serii Tomasz Kontny nie pozwolił na to, by taki potencjał uległ zmarnowaniu. Ekipa Wydziału7 zostaje zurlopowana i wysłana na wypoczynek nad kaszubskim jeziorem. Okazuje się, że urlop jest tylko pozorowany, bo właściwym celem pobytu jest wyjaśnienie tajemnic z przeszłości jednego z członków ekipy Szymona Wilka. Scenarzysta zaskakuje nas co chwilę, mamy tu niewyjaśnione zaginięcia, kamienne kręgi, duchy zmarłych, leśne gnomy i wodne nimfy. Umiejętne przekazanie tego w obrazie to wyzwanie nie lada. Podjął się go Krzysztof Owedyk z bardzo dobrym efektem. Wystarczy spojrzeć na okładkę. Cały komiks jest narysowany w takim właśnie klimacie grozy i tajemniczości. Jest duża szansa na to, że ekipa Wydziału7 zostanie znów "przywrócona do łask" i nadal można będzie śledzić jej poczynania.