Z „Fruits Basket” jest, jak z wszystkimi kultowymi seriami, których kultowość trudno jest zrozumieć. Z jednej strony są tu sceny, pokazujące potencjał całości, bawiące, wciągające, intrygujące, z drugiej masa pomysłów i rozwiązań fabularnych jest nietrafionych, naciąganych czy dziwacznych wcale nie w ten pozytywny sposób. Na początku nie rzucało się to jeszcze tak bardzo w oczy, ale z tomiku na tomik widać, że autorce chyba brakuje pomysłów i rzuca się na każdy, który tylko przyjdzie jej do głowy, nie ważne jak absurdalny by nie był. Oczywiście niejednego czytelnika to kupi, w to nie wątpię, ale znajdą się też tacy, którzy odrzucą tę serię po kilku stronach i nigdy nie zechcą do niej wrócić.

Przy tym tomie już mniej wzruszeń, ale jeśli chodzi o „Furubę”, to nie potrzebuję wiele, by się zadowolić, bo czerpię radość z absolutnie wszystkiego. Ogólnie to był dość spokojny tom. Poznajemy gangsterską przeszłość Uotani oraz jej pierwszą styczność z Toru oraz Kyoko. To niezwykle interesująca historia, jak inni ludzie stają się motorem napędowym do zmiany naszego życia. A ten temat Natsuki porusza nieraz! I za każdym razem trafia w sedno. Niektórzy mogą odbierać „Fruits Basket” jako naiwne, ale ta naiwność tak bardzo mi się podoba. Jest w tym prostota, która jednak daje do myślenia i poniekąd daje nadzieję. Co do obwoluty muszę powiedzieć, że ten fioletowy jest prześliczny! Całość recenzji: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4922401/fruits-basket-tom-4/opinia/59842588#opinia59842588