Tak się składało, że dłuższy czas omijał mnie ten tomik „ParaKiss”. No ale w końcu dorwałem go, bo przecież darować sobie nie mogłem i jak zawsze zadowolony jestem. Raz, że to kolejna seria sprzed lat, która potwierdza, że takich mang po prostu już się nie robi, dwa, że niezależnie jak na nią patrząc i podchodząc, nie da się nie docenić tytułu. Bo niby to nic takiego, niby takie zwyczajne i w ogóle – choć wcale nie do końca – a jednak jest w „Paradise Kiss” coś, co jakoś mnie rusza, trafia do mnie i urzeka fabularnie i graficznie.