Nie lubię piosenki „One Last Kiss” Hikaru Utady, w ogóle to nie moja bajka gatunkowo, ale niestety znam. Nie dało się inaczej, jak się jest fanem „Evnageliona” i tyle razy oglądało zarówno zapowiedzi, jeszcze zanim nastała ta wiecznie przesuwana premiera, jak i w końcu gotowy film. No i jakoś tak wracał do mnie ten kawałek, kiedy czytałem niniejszy tomik „ParaKiss”. Bo wiadomo, finał już, aż żal, bo chciałoby się więcej i bo chętnie poczytałbym inne serie autorki po polsku – „Tenshi Nanka Ja Nai”, „Gokinjo Monogatari” czy „Kagen no Tsuki” nadawałyby się do tego bardzo dobrze.