Więc jest dziewiąty tomik „GTO”. I jest super, jak zawsze. kolejne zmagania, kolejne problemy, kolejne plany niecnie snute wokoło… No dzieje się i to jeszcze jak. A jak fajnie to to wygląda, wypada i w ogóle, no bo rozpiętość wydarzeń jest naprawdę solidna, komediowo wszystko, ale jest i horror, i romans, i obyczajowo dużo, i… No masa tego jest, śmiać się nie można przestać, wszystko jest pomysłowe, intryguje, zaskakuje. Super jest i tyle, rewelacyjnie i z taką siłą, że ja nie mogę i chcę więcej. teraz, już. A tu trzeba czekać.

9 już tom Onizuki miał charakter epizodyczny. Z tego powodu uważam, że był odrobinę gorszy od pozostałych, jednak nie zabrakło w nim naszych komicznych bohaterów i ich przypałowych akcji. Nie ma co się długo rozwodzić nad tą częścią, ponieważ nic ważnego się nie wydarzyło lecz za to na sam koniec akcja urywa się w ciekawym momencie i zapowiada nowe problemy Onizuki, czego nie mogę się doczekać. GTO jak GTO nadal bardzo dobre i polecam dojrzalszym czytelnikom bo jednak komedia niekoniecznie może wszystkim przypasować, ale naprawdę jest genialna i trzyma poziom.